Yenidoğan İşitme Taramalarının Tarihi & Yaygınlaşması

Bilinçlendirme kampanyaları,

İşitme taramalarında ilk adımlar toplumun bilinçlenmesine yönelik olarak atılmıştır. İşitme kaybı olan bebekleri ilk olarak ailesi veya yakın çevresi fark edeceğinden, mantıklı olanın bilinçlendirme olacağı ve işitme engeline yönelik bilinçlendirme kampanyalarının faydalı olabileceği düşünülmüştür.

Soru formu,

Yüksek risk grubundaki bebeklerin işitme kaybı değerlendirmesi, soru formu ile yapılmaya çalışılmış ancak objektif yeterlilik noktasında bu yöntem de etkisiz kalmıştır. Bu eksiklik "objektif yeterlilik" başlığı altında çalışmaların yürütülmesi gerektiği sonucunu beraberinde getirmiştir.

Davranış testleri,

İşitme kaybının saptanması için yöntemler geliştirilmeye devam edilmiştir. Denenen diğer yöntem ise, davranış testleri. Ailenin işitme kaybı yaşayan bebeğin verdiği tepkiler ile gözleme dayalı bir değerlendirme yapması, fark etmesi dikkate alınmıştır. Bu tepkilere; sese doğru hareketi, boynunu oynatması, heyecana bağlı olarak kalp atışında ve solunum hızında değişimler gözlenmesi davranışsal yanıtlara örnek olarak verilebilir.

Yoruma dayalı yöntemler her ne kadar istatistiksel olarak verim kazansa da yeterliliği ve objektifliği konusunda başarı yakalayamamıştır.

İşitsel cevap eşiklerinin tespiti,

Arayışlar devam etmiş ve bilgisayarlı yöntemlerin geliştirilmesi için çalışmaların hızlandırılması gerektiği sonucuna varılmıştır. İşitsel cevap eşiklerinin tespiti yöntemi bulunmuştur. Bu yöntemle, bebeğe verilen saf ses uyaranda, bebeğin gerçekleştireceği baş hareketleri, kalp atım hızı, solunum sayısı gibi fizyolojik tepkileri kaydeden alıcılar/elektrotlar yerleştirilir. Kulaklıklardan bebeğe 85 dB HL şiddetinde saf ses gönderilir. Bu yöntemle, hem sesli uyarana verilen yanıtlar hem de uyaran olmadan alıcılardan elde edilen davranışsal yanıtlar değerlendirmeye alınır.

İşitsel cevap eşikleri ile işitsel yolun bütünlüğü değerlendirilir. Bu yöntemde girişim gerekmez ve uygulaması nispeten kolaydır.

Test hızlı gerçekleşir ancak bebeğin hazırlanması, yerleşmesi gibi sorunlar işlemin başlamasını güçleştirebilir. Ayrıca, 85 dB HL yüksek şiddette bir sestir. Bu yüksek eşik hafif dereceli işitme kayıpların tespitini mümkün kılmaz.

Fizyolojik gelişimini tamamlamış ve tam zamanında doğmuş bebeklerde bu yöntem uygun ve verimlidir. Prematüre doğmuş ve hastalığa sahip bebeklerde bu yöntem uygulanmamaktadır.

Otomatik tarama cihazları,

Otomatik tarama cihazları geliştirilmeden önce işitme kaybı açısından riskli olduğu düşünülen bebeklerde konvansiyonel ABR cihazı ile işitme taraması yapılmaktaydı.

Yapılan çalışmalar ve elde edilen istatistiksel veriler ışığında tüm yenidoğanlara işitme taraması yapılması tavsiye edilmiştir.

Otoakustik emisyon test cihazı,

Devid Kemp tarafından geliştirilen otoakustik emisyon test cihazı ile 30 dB'in üstündeki işitme kayıplarının objektif tanısı mümkün kılınmıştır.

İşitme alanında önemli olan bu gelişme ile ülkeler yenidoğan işitme taramasını sağlık programına dahil etmiş ve tarama faaliyetlerine başlamıştır.

Emisyon çeşitlerinden biri olan EOAE's ilk etapta riskli olduğu düşünülen bebekler için önerilse de daha sonrasında, yenidoğanlara TEOAE's ve konvansiyonel ABR test yöntemlerinin ayrı ayrı uygulanmasına yönelik programlar geliştirilmiştir.

[VestibuloCochlear (Vestibüler & Koklear), İşitme & Denge Bilimi'ne Hizmet Eden Topluluk için Oluşturulmuş, Deneyimsel ve Sonuçsal Bir Projedir.] [Odyometri & Odyoloji Camiası için Özgün Notları, Tasarımları & Derleme Makaleleri İçerir.]